درباره مردن !!

آدمها سه بار می میرن ولی فقط یک بارشو به اسم مرگ میشناسن !! 
وقتی آدما میان توی این دنیا ، از دنیای اولشون میان تو دنیای دوم !‌ از شکم مادر که فقط باید توش لم می دادن و حتی لازم نبود زحمت غذا خوردن به خودشون بدن، میان تو این دنیایی که پر از سختی و بدبختیه ! واسه همینه که این قدر گریه می کنند !! چون مرده اند !!! مردن دوم وقتیه که آدما دوران بچگیا ، شیطنتها و راحتیاشون تموم میشه و مجبورند تن به یه زندگی دیگه بدن !!‌ یه زندگی دیگه که به مراتب از قبلیه سخت تره !‌ پر از مسئولیت ، جدیت ،‌ دردسر ، جون کندن واسه زنده موندن ...!!  این همون مرحله ازدواجه !!‌ کسی که ازدواج می کنه دیگه مثل قبل زنده نیست ، دیگه دنیای بچگیاش میمیره !‌ هر کاری هم بکنه ، حتی اگه از همسرش جدا بشه دیگه نمیتونه اون طوری باشه . درست مثل بچه ای که به دنیا اومده باشه و بخواد برگرده جای قبلش !! حالا اگه کسی واقعا از این مردن آگاه باشه براش دردناکه ولی بعضیا که نمی دونن دارن تو دنیای قبلیشون میمیرن شاید اینو احساس نکنن ! مردن سوم رو هم که خودتون بهتر میشناسین !‌ یه مردنه درست مثل قبلیا !! شاید بگید دومی با سومی خیلی فرق داره چون توی دومی همه شادن و توی سومی همه غمگین ! ولی شما از کجا می دونید وقتی یه نفر اینجا می میره تو دنیای مرده ها براش جشن نمی گیرن ؟
بعضیا میتونن جهشی بمیرن !!‌ یعنی بدون عبور از یه مرحله برن ۱ یا ۲ مرحله بعد !‌ مثل جنین هایی که تو شکم مادرشون می میرن یا کسانیکه قبل از (یا اوایل ) مرحله سوم می میرن !‌ از دسته اول آدم معروفی رو سراغ ندارم ولی اکثر هنرمندای بزرگ جزو دسته دوم هستن !‌ نمیدونم این نتیجه گیری درسته یا نه ، ولی به نظرم هرکی جهشی بره خوشبخت تره !!!

                                                          mama loves her baby, and dady loves you too
                           and the sea may look warm to you baby, and the sky may look blue
                                                                     but ooooh baby, oo, oo, oo, baby blue
                                                                                    oo, oo, oo, oo, oo, oo, baby

                                               if you should go skating on the thin ice of modern life
                                 dragging behind you a silent reproach of a million twisting eyes
                              don't be suprised when a crack in the ice, apears under your feet
                                                        you slip out of your depth and out of your mind
                                   with your fear flowing out behind you as you claw the thin ice

                <pink floyd, the wall>

نظرات 3 + ارسال نظر
یه نفر!! یکشنبه 23 آذر‌ماه سال 1382 ساعت 07:22 ب.ظ

چی بگم والا!!

لیلا سه‌شنبه 25 آذر‌ماه سال 1382 ساعت 04:41 ب.ظ http://Skyblue.persianblog.com

مطلب پائینیاتان خیلی قشنگ بود . نازنین در تولد وبلاگت چرا به مرگ می اندیشی؟ گرچه مرگ هم آغاز زندگیست

نیما دوشنبه 1 دی‌ماه سال 1382 ساعت 10:34 ق.ظ http://nimadarabi.persianblog.com

نیما! نمی آی به دیدنم؟ ؛)

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد